سیفتی استاپ چیست؟

سیفتی استاپ یا توقف ایمن چیست؟

چرا باید در پایان تمام دایو ها یک سیفتی استاپ داشته باشیم؟

سیفتی استاپ یا توقف ایمن یک توقف ۳  دقیقه ای در اعماق ۵ تا ۶ متر درهنگام صعود غواص به سطح آب می باشد.

سیفتی استاپ  توسط اکثر سازمان های آموزشی غواصی برای اعماق بیشتر از ۳۰ متر و دایو تایم های NDL طولانی الزامی در نظر گرفته می شود.

با این که الزاما ضروری نیستند اما اکثر آژانس های غواصی اجرای یک سیفتی استاپ

را در پایان تمام دایو های بیشتر از 10 متر توصیه می کنند.

در اینجا چندین دلیل عنوان می کنیم تا همیشه یک سیفتی استاپ را اجرا کنید:

*سیفتی استاپ زمان بیشتری را برای آزاد شدن و دفع نیتروژن جذب شده در طول دایو در اختیار بافت ها قرار می دهد.اگر دایو تایم یک غواص نزدیک به ماکسیمم تایم مجاز NDL باشد،در اختیار گذاشتن چند دقیقه زمان بیشتر برای ازاد شدن نیتروژن  تفاوت میان یک دایو بی حادثه و یا دایو همراه با ابتلا به بیماری DCS را رقم بزند.

*سیفتی استاپ به غواص این امکان را می دهد تا پیش از صعود از ۳ تا ۵ متر پایانی،شناوری خود را به دقت تنظیم و سازگار کند.بیشترین تغییر فشار در غواصی  در نزدیکی سطح صورت می گیرد و این کنترل شناوری و سرعت صعود را دشوار می کند. فرصتی برای مکث و به باز یافتن ‌کنترل شناوری می تواند در حفظ سرعت صعود به غواص کمک کند.

*سیفتی استاپ یک استراحت کوتاه را در خلال صعود فراهم می کند که در طی آن غواص ها می توانند داده ها و آمار دایو خود چک کنند تا اطمینان حاصل کنند از هیچ کدام از پارامتر های برنامه ریزی شده دایو تجاوز نکرده اند.

*سیفتی استاپ این فرصت را به غواص می دهد تا پیش از صعود به سطح،به دقت سطح آب را از نظر ترافیک قایق ها و دیگر خطرات بررسی کند.

نتیجه گیری:

ایده خوبی است که در پایان تمام دایو ها یک سیفتی استاپ اجرا شود،چه بر اساس برنامه دایو یا استانداردهای آژانس آموزشی ضروری باشد و چه نباشد.

انجام این کار چندین امتیاز مثبت برای غواص دارد و و حتی ممکن است ریسک DCS را کاهش دهد(در مواردی خطر را از بیخ گوش غواص رد می کند)